सगळ्या गोष्टींचा अंत आहे या, अपेक्षांचं काय?
अपेक्षा म्हणजे आपल्या मनात निर्माण होणारा विश्वास, की काहीतरी आपल्याला हवं तसं घडेल. ती आशा असते. पण अपेक्षा पूर्ण झाल्या नाहीत, की दुःखही होतं. आयुष्यात हेच मोठं सत्य आहे. काही गोष्टी आपल्या हातात नसतात, पण त्याच्यावर असलेल्या अपेक्षा मात्र आपल्याला अस्वस्थ करत राहतात.
ज्या गोष्टींवर आपलं नियंत्रण नाही, त्यांच्यावर अपेक्षा ठेवणं म्हणजे मनाला त्रास देण्यासारखं आहे. कोणाचं वागणं, त्यांच्या निर्णयांवर असलेली आपली अपेक्षा... हे सगळं फसवं असतं. अपेक्षा ठेवल्या, की त्या पूर्ण होण्याची शक्यता कमीच वाटते. त्यामुळे त्याऐवजी स्वतःवर काम करायला हवं.
अपेक्षा न ठेवणं म्हणजे आनंदी राहण्याचा मोठा उपाय आहे. यातून आपल्याला मोकळेपणाची जाणीव होते. आयुष्य सोपं होतं. आपण जसं आहोत तसं स्वीकारायचं आणि इतरांना त्यांचं स्वतःचं जगू द्यायचं. हे समजणं खूप गरजेचं आहे.
तरीही, अपेक्षा हा आपल्या आयुष्याचा एक भाग आहे. पण त्या जर आपल्याला जड जात असतील, तर त्यांचा विचार सोडून फक्त आपल्या प्रयत्नांवर लक्ष केंद्रित करावं. अपेक्षा कमी ठेवली की, समाधानाचं प्रमाण वाढतं. आयुष्य सुंदर बनतं.
आणि शेवटी, सगळ्याचा अंत होतोच. अपेक्षांचाही होईल. तेव्हा त्या संपण्याआधीच त्यांना मोकळं करून स्वतःला आयुष्याच्या प्रवाहात मुक्त करा. कारण अपेक्षा न ठेवलेलं मन म्हणजे शांततेचं घर असतं.