"पहिली नजर, पहिली हुरहुर..."
कधी कधी आपण कोणाला भेटण्याच्या विचारातही नसतो, पण अचानक कोणी तरी समोर येतं आणि एक नजर आपल्याला जखडून ठेवते. ही नजर म्हणजे काहीतरी वेगळं असतं. एक ओळख नसलेली ओळख, एक स्पर्श नसलेली जाणीव. डोळे भिडतात आणि काही क्षणांसाठी अवघडलेपणा, गोंधळ, आनंद, साशंकता यांचं एक अनोखं मिश्रण मनात उमटतं.
तो क्षण तसाच पुढे जातो, पण मन त्याच्या आठवणींमध्ये गुंतून राहतं. त्या नजरेचा अर्थ काय? तो योगायोग होता का? त्या नजरेने काही सांगितलं का? अशा असंख्य प्रश्नांची मालिकाच मनात सुरू होते.
पहिली नजर टाकून निघून गेल्यावर खरी हुरहुर सुरू होते. ती हुरहुर म्हणजेच त्या व्यक्तीबद्दलच्या अनामिक आकर्षणाची सुरूवात. अचानक त्या व्यक्तीचा विचार वारंवार येऊ लागतो, काही गोष्टी फक्त तिच्याशीच जोडल्या जाऊ लागतात.
एखाद्या कवितेतले शब्द, पावसाची रिमझिम, एखादा आवडता गाणं – सगळ्या गोष्टींमध्ये तीच नजर पुन्हा पुन्हा उमटू लागते. मन स्वतःलाच प्रश्न विचारत राहतं – हा नवा भाव आहे तरी काय? ही फक्त भुरळ आहे, की खरंच काहीतरी खास आहे?
पहिली नजर आणि पहिली हुरहुर किती दिवस टिकते, हे प्रत्येक वेळी वेगळं असतं. काही वेळा ती नजर विसरली जाते, तर कधी कधी तीच नजर आयुष्यभराची गोष्ट बनते. काहींसाठी ही फक्त एक चुकलेली संधी असते, तर काहींसाठी तीच आयुष्य बदलणारा क्षण ठरतो.
काही नजरभेटी शब्दांपर्यंत पोहोचतात, संवाद होतो, आठवणी निर्माण होतात. तर काही नजरभेटी न बोलता, न सांगता उरतात – एक अनुत्तरित प्रश्नासारख्या! पण त्या पहिल्या नजरांची आणि त्या पहिल्या हुरहुरीची जादू कधीच कमी होत नाही.
पहिली नजर आणि पहिली हुरहुर हीच तर प्रेमाच्या कथांची सुरुवात असते. कधी ती यशस्वी होते, तर कधी नुसत्या आठवणीतच राहते. पण जेव्हा त्या नजरा भिडतात, तो क्षण मात्र कायमचा अविस्मरणीय राहतो.
कारण काही क्षण शब्दांशिवायही मनाला भिडतात... आणि पहिली नजर त्यातलीच एक!
चला तर भेटूया पुढच्या भागात, तोपर्यंत सर्वांना नमस्ते!